Günlerin Köpüğü

Günün gel-giti yüzümde nefes alıp verirken köpükler dalgaların eteğinde dans ediyor ve konuşuyorlardı benimle. Söyledikleri denize doğru varolma eğilimimde anlam kazandı. Yıllardır anlamaya çalıştığım kalabalık ve yapışkan sözcük öbeklerini tane tane dizdiler karşıma denizi boyarcasına. En çok da mor akıttılar fersahlar boyu, en çok da mor yakıştı güneşte silinen sırların örtüsüne. "Neden gittin?" diye sormuştun kendi kıvrımsız alfabenle vurgusuz, dümdüz. Elini tutmaktan vazgeçtiğim gün şimdi durduğum yere baktığım ve burayı dinlediğim gündü.